బ్రహ్మోత్సవం - తెలుగు సినిమా

బ్రహ్మోత్సవం

ఈ మధ్య మన తెలుగు సినిమాల్లో చక్కటి కుటుంబ కధా చిత్రాలు అనగానే... పోలో మని ఒక యాభైమంది జనాల్ని ఒకే ఇంట్లో పోగేసేసి వాళ్లకి కుటుంబం అన్న పేరు పెట్టేసి వాళ్ళకో ఇంటి పెద్ద - ఆయన్ని చూడగానే అందరు లేచి నిన్చోడం , ఆయన్ని చూసేవారి కళ్ళల్లో అమితమైన భయం - భక్తి తొణికిస లాడడం... ఇలా ఇవన్ని ఒక మూసలో పోసినట్టు తయారు చేసేసారు.

అలాగే ఈ సినిమాలో కూడా శ్రీకాంత్ అడ్డాల అదే ఫార్ములా అమలు చేసేసాడు. కాని మన దురదృష్టం ఏమిటి అంటే జనాలు, హడావుడి , కోలాహలం సందడి బావుంది అన్నారు కదా అని అస్తమాను అవే సీన్లు చూపిస్తాం అంటే చిరాకు వేస్తుంది ఒక్కోసారి.

సినిమా మొదలయిన గంటన్నర దాకా ఏమి జరుగుతోందో నాకైతే అస్సలు అర్ధం కాలేదు. ఎవరు ఎవరితో ఎందుకు మాట్లాడుతున్నారో? అసలు ఆ తోరణాలు హడావుడి ఆ కోలాహలం ఎందుకో ఒక్క ముక్క అర్ధం కాలేదు.

ఉన్నట్టుండి ఫారిన్ నించి కాజల్ వస్తుంది. వస్తూనే ఈ పండగల కోలాహలం ఇంట్లోకి వచ్చేస్తుంది. వస్తూనే మహేష్ ని చూసి ఆకర్షితం అవుతుంది ఇద్దరు చెట్టా పట్టా లేసుకుని ఊరంతా (విజయవాడ) తిరుగుతారు. ఉన్నట్టుండి కాజల్ ‘అబ్బే మీ ఇళ్ళు ఈ జనం, ఈ కోలాహల వాతావరణం ఇవన్ని నాకు పడవు అని చెప్పి ఎక్కడికో వెళ్ళిపోతుంది.

అసలు ఎందుకు వచ్చిందో ..ఎందుకు వెళ్లిందో ఒక్క ముక్క అర్ధం కాదు మనకి.

తర్వాత ఉన్నట్టుండి లండన్ నించి సామంత వచ్చేస్తుంది. ఆ అమ్మాయి ఎవర్రా అని ఆరా తీస్తే... లండన్ లో ఉన్న మహేష్ చెల్లెలి ఫ్రెండ్ ట. “తోచీ తోచనమ్మ, తోడికోడలు పుట్టింటికి వెళ్ళింది” అన్నట్టు...అతని చెల్లెలి ఫ్రెండ్ ఆ చెల్లెలు లేకుండా వీళ్ళ ఇంట్లో ఊరికే కొన్నాళ్ళు ఉండిపోదాం అని వచ్చేస్తుంది. గమ్మత్తైన విషయం ఏమిటి అంటే ఆ అమ్మాయి వస్తూ వస్తూ ఒక బస్సెడు జనాల్ని (ఎవరో తెలియని ఊరు జనాల్ని) కూడా ఊరికే సరదాగా మహేష్ ఇంటికి తీసుకు వస్తుంది సరదాగా ఉండి భోజనం చేసి వెళ్తారు అని. అప్పటికి సమంత ఎవరో మహేష్ ఇంట్లో ఎవరికీ తెలియదు. ఇంత బిల్డ్ అప్ ఎందుకురా అంటే...సమంత మనస్తత్వం కూడా నలుగురిని కలుపుకు పోయి, జనాల మధ్య జనం కావాలి అని అనుకునే మనస్తత్వం అని మనకి తెలియచెప్పడానికి ట. (మరీ అంత V P ల్లా కనబడుతున్నామో ఏమిటో?)

మధ్యలో ఆటలో అరటి పండులా ప్రణీత ఒకత్తి... అప్పుడప్పుడు ’బావా, బావా’ అని మహేష్ తో కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి తిరుగుతూ ఉంటుంది . తర్వాత పెళ్లి ఇంకెవర్నో చేసుంటుంది అనుకోండి.

సత్యరాజ్ ఉన్నట్టుండి ఎందుకుపోతాడో అర్ధం కాదు.

రావు రమేష్ పాత్ర అలా అస్తమానూ నీరసంగా ఎందుకు ఉంటాడో సరిగ్గా ఎష్టాబ్లిష్ చెయ్యలేకపోయాడు దర్శకుడు. అదేదో పెద్ద భూమి బద్దలయ్యే ఫ్లాష్ బ్యాక్ అనుకుంటాం కాని, చివరికి ఏది ఉండదు.

అన్నిటికన్నా పెద్ద కామెడి ...హీరో వాళ్ళ నాన్న ఎదో నలుగురు...చుట్టాలు.... ఏడు తరాలు అన్నారని హీరో గారూ, సమంతా కలిసి దేశం మీద పడతారు (ఏడూ తరాల జనాల్ని వెతకాలి అని) తల తోకా - తాడూ బొంగరం లేకుండా ఎలా వెతుకారో? అనుకుంటున్నారా... అక్కడే ఉంది ట్విస్ట్.
నాగపూర్, బెంగుళూర్, లక్నో, హరిద్వార్, కాశి ఇలా చాలా ఊళ్ళ బోర్డులు చూపిస్తారు మనకి. ఎవరు ఎవర్నో కలిసేస్తారు, ఎలా కలుస్తారో, ఏమిటో తెలియదు. కాని చివరాఖర్న ప్రణీత పెళ్ళికి అందరు వచ్చేస్తారు మనం అంతా ఒకటే కుటుంబం అని... నాసిర్ పాత్ర ఎందుకో తెలియదు.

అందరు రావ్ రమేష్ ఆదరగోట్టేసాడు అన్నారు కాని నాకైతే అతని పాత్ర చాలా చిరాగ్గా ఒక బేస్ లేకుండా మలిచిన పాత్ర అనిపించింది.

సినిమా మొత్తానికి హైలైట్ వెన్నెల కిషోర్ ఉన్న కాస్త సేపు అంతే.
ఎప్పటిలాగే మహేష్ చాలా అందంగా ఉన్నాడు.

సినిమా కధనం అతుకుల బొంతలా ఉంటుంది. ఎక్కడా తలా తోకా కలవవు. ఎడిటింగ్ చాలా దారుణంగా ఉంది.

నా అనుమానం బహుశా అసలు సినిమా ఒక నాలుగైదు గంటల సినిమాగా తీసి ఉంటారు....చివరికి నిడివి తగ్గించే ప్రయత్నంలో చేతికి తగిలిన ముక్కలు కట్టిరించేయడం లో అలా అతుకుల బొంతలా అయిపోయి ఉండవచ్చు.

పాటలు సో సో గా ఉన్నాయి. కొన్ని పాటలు అయితే అసలు అనవసరం గా పెట్టారు కూడాను.

ఈ సినిమా దెబ్బ నించి .......మహేష్ బాగా కోలుకుని భవిష్యత్తులో మంచి సినిమాలు చెయ్యాలని ప్రార్దిస్తున్నా.

[నోట్: ఈ సినిమా చూసాకా ఎవరికైనా తెగ నచ్చేస్తే నన్ను, నారివ్యూని తిట్టుకోకండి. పుర్రెకో బుద్ధి- జిహ్వకోరుచీ కదా...అలాగే ఇదీను అనుకోండి]

Puri Jagannadh's Nabakalebara story - పూరి జగన్నాధుని నవకళేబర కధ

పూరి  జగన్నాధుని నవకళేబర ఉత్సవం వెనుక ఉన్న కధ.

(నాకు చేతనైనంతలో  తెలిసిన విషయం రాశాను. తప్పులుంటే మన్నించగలరు)

హైందవ దేవాలయాల్లో  మూల విరాట్టు విగ్రహాలు (ముఖ్యంగా విష్ణావతారాలు) రాతితో  చేసినవి  కాని, లోహం  తో  చేసినవి  కాని ఎప్పటికి  మార్చటం అన్నది జరగదు. (అవి ఏదైనా ప్రమాదం లో  దెబ్బతిని పాడైతే తప్ప). మూల  విరాట్టు  కనక  చెక్కతో  చేసిన దైతే మాత్రం  అవి ఒక నిర్ణీత  సమయం తర్వాత ఖచ్చితంగా  మార్చి  తీరాలి.  

హైందవ వైఖాసన సాంప్రదాయాలను అనుసరించి  విష్ణాలయాలు  వాటి  విగ్రహ  ప్రతిష్టలు  జరుగుతాయి. వాటి  ప్రకారం అధిక  ఆషాఢ మాసం  వచ్చే  ప్రతీ సంవత్సరం లో సాధారణం గా ఈ నవకళేబర  కార్యక్రమం  నిర్వహిస్తారు.  సాధారణం  గా  ఇలా  అధిక  ఆషాఢ  మాసం  ప్రతీ 13 లేదా 19 సంవత్సరాలకి  ఒకసారి  వస్తుంది అంటారు. అలా  శ్రీ పూరి జగన్నాధుని కి ఈ ఉత్సవం 1996 లో జరిగింది, తిరిగి మళ్ళి ఈ 2015 లో జరుగుతుంది.

 పూరిజగన్నాధుడు, బలభద్రుడు, శుభద్ర మరియు  సుదర్శనుల   విగ్రహాలు వేప  చెట్టు కర్ర  తో చెయ్యబడ్డవి గా ఉంటాయి. ఈ  చెక్కనే   “దారు  బ్రహ్మ” అని  కూడా  అంటారు. ఈ ప్రక్రియ  ఒక రోజులో పూర్తయ్యే  కార్యక్రమం కాదు. ఇది 65 రోజుల దశల వారీ  గా నడిపించే ఒక  బృహత్తర కార్యక్రమం..

ఈ ఉత్సవానికి  ఏర్పాట్లు  చైత్రమాసం  నుండి ప్రారంభం అవుతాయి. ఈ సంవత్సరం లో జరిగే  నవకళేబర కార్యక్రమం  మొన్న మార్చ్ 23 న “బన జగ యాత్ర” తో  ప్రారంభం  అయ్యాయి.  ఇందులో  స్వామి వారి  కొత్త విగ్రాహాలకి  కావాల్సిన ఆ ప్రత్యేకమైన  వేప చెట్టు  కోసం అన్వేషణ  సాగుతుంది. ప్రతీ  వేపచెట్టు ఈ దేముడి విగ్రహాలు  తయారు  చెయ్యటానికి  పనికి రాదు.  ఈ అన్వేషణ  ఆషా మాషీ గా జరిగే  వ్యవహారం  కాదు.  దానికి  కొన్ని  నియమ నిబంధనలు, అవీ ఉంటాయి. జగన్నాధుని  ఆలయ పూజారులు దీనికోసం ప్రత్యేకంగా “కాకట్పూర్ మంగళా” ఆలయం లో  వెలిసిన “మా  మంగళా” అమ్మవారిని  శ్రద్ధతో  పూజిస్తారు. అప్పుడు  ఆ మహా తల్లి  వారికి  కలలో  దర్శనం  ఇచ్చి ఆ నాలుగు  విగ్రహాలు  తయారుచెయ్యడానికి  పనికి  వచ్చే  వేప చెట్లు   ఎక్కడ  ఉంటాయో తెలియచేస్తుందిట.

అప్పుడు  ఆ బృందం  ఆ ప్రత్యెక  చెట్లు  దొరికిన  వార్తని  ప్రకటిస్తారు. వెనువెంటనే ఓడిశా  ప్రభుత్వం  కట్టుదిట్టమైన  రక్షణ  వ్యవస్థ మధ్య ఆ నాలుగు  దుంగలను  కొట్టించి చిన్న చిన్న  బళ్ళలో  వాటిని  పూరికి  తరలిస్తుంది.  ఈ బళ్ళు  అన్ని  భక్తులు  తమ  చేత్తో  లాక్కుని  వెళతారు.

జగన్నాయకుడైన  జగన్నాధుని  విగ్రహ తయారీకి  మామూలు  వేప  చెట్లు పనికిరావు కాబట్టి, వాటికి  కొన్ని పద్దతులు, రకాలు  శాస్త్ర  ప్రకారం పెద్దలు నిర్ణయించారు వాటిల్లో కొన్ని conditions ఏమిటి అంటే...

• 1.   జగన్నాధుడు నీలమేఘ శ్యాముడు  కావడం వలన ఆయన విగ్రహానికి ఉపయోగించే వేపచెట్టు మాను నల్లగా ఉండేలా చూసుకుంటారు. మిగతా  మూర్తులు అందరు మామూలు రంగులో ఉంటారు కాబట్టి  మామూలు గా ఉండే వేపచెట్టు మాను ను ఉపయోగిస్తారు.
• 2.    జగన్నాధునికి ఉపయోగించే  చెట్టుకి నాలుగు  కొమ్మలు  ఉండి  ఉండాలి (నారాయణుడి నాలుగు  చేతులకి ప్రతీకగా).
• 3.   చెట్టు దొరికిన  చోటుకి దగ్గరలో నీటి నెలవు  ఉండి  తీరాలి, అంటే  చెరువో, నదో, తటాకమో అలా...అక్కడికి దగ్గిరలో  స్మశానం కూడా  ఉండి ఉండాలిట.
• 4.     ఆ చెట్టు వేర్లకి  దగ్గిరలో  ఒక  త్రాచుపాము  పుట్ట  కూడా  ఉండి ఉండాలిట.
• 5.  ఆ చెట్టుకి  ఉన్న కొమ్మలు ఏవీ  కూడా  నరక బడి కాని, పాడైపోయి  కాని ఉండకూడదుట. మూడు రహదార్ల  కూడలి లో కాని, మూడు కొండల మధ్య భాగం లో కాని  ఈ చెట్లు  ఉండాలిట. ఈ చెట్టు మీద ఏ రకమైన లతలు అవీ అల్లుకుని  ఉండకూడదుట. దానికి  దగ్గరలోనే  ఒక ఆశ్రమం లేదా శివాలయం  ఉండాలట.
• 6.   అన్నిటికంటే  ఒక అద్భుతమైన విషయం  ఏమిటి అంటే అతిముఖ్యంగా  ఈ చెట్టు  మాను మీద శంఖ  చక్రాలు అచ్చువేసినట్టు  కనబడుతూ  ఉండాలిట.

ఇన్నిరకాలుగా  అన్ని  conditions match  అయ్యాకా  మాత్రమె ఆ చెట్లను సేకరిస్తారు. మొట్ట మొదటగా పతి  మహాపాత్ర  కుటుంబీకుడు  బంగారు  గొడ్డలితో  మొదటి వేటు  వేస్తారు, తర్వాత దయితపతి  కుటుంబీకుడు  వెండిగోడ్డలితో ఇంకో  వేటు వేసాకా చివరగా మహారాణా  కుటుంబీకులు  ఇనపగోడ్డలితో చెట్టుని  నరుకుతారు. ఈ ప్రక్రియ జరుగుతున్నత సేపు  ఆ దేవదేవుడి 108 నామజపం  జరుగుతూనే  ఉంటుంది., అత్యంత  పవిత్రమైన ఘడియల్లో అతి రహస్యంగా  మొదలు పెట్టి...కొన్నాళ్ళ  పాటు  ఆ దుంగలని,  భత్రతా  ఏర్పాట్ల  మధ్య గుడి  ప్రాంగణం లోనే  దేవతామూర్తుల  రూపంలో  చెక్కుతారు.

ఈ విగ్రహాల్ని  తయారు  చేసేటప్పుడు  ఎవర్ని  అక్కడికి అనుమతించారు.  ఆలయ ప్రధాన పూజారికి  కూడా అప్పుడు  అక్కడ  ప్రవేశం  నిషిద్ధం. ఇలా 21 రోజులపాటు  స్మావి  వారి  విగ్రహాలు  చెక్కి  తయారు  చేస్తారు. ఈ విగ్రహాలు  చేక్కేంత  సేపు వాళ్ళు  ఏమితినకూడదు. అసలు ఆ 21 రోజులూ వాళ్ళు  ఆ ఆలయ  ప్రకారం  దాటి  బయటికే  రాకూడదు.  రాత్రి పూట  మాత్రం ఆ జగన్నాధుని  మహా నైవేద్యం  వీళ్ళకి  ఆహారం  కింద  ఇస్తారు. అంత  నియమ నిష్టలతో  విగహాలు  తయారు  చేసాకా......... దయితపతి  కుటుంబీకులు మాత్రమె ఈ కొత్త  విగ్రహాలని  గర్భగుడిలోకి  తీసుకువెళ్ళి, ఆ పాత  మూర్తులకి ఎదురుగా నిలబెడతారు.  ఆ కుటుంబీకులు  ముగ్గురికి మినహా  వేరెవ్వరికి  ఈ దృశ్యం  చూసేందుకు అనుమతి లేదు. అతి గోప్యంగా  జరిగే  ప్రక్రియ ఇది. ఆలయ ప్రధాన అర్చకులకి  కూడా అప్పుడు ప్రవేశం  నిషిద్ధం. అధిక ఆషాఢ కృష్ణ  చతుర్దశి అర్ధరాత్రినాడు “తత్వ  పదార్ధాన్ని” పురాతన  విగ్రహం నించి  కొత్త విగ్రహం లోకి దైతపతి కుటుంబీకులు  మారుస్తారుట.  ఈ “తత్వ పదార్దమే”  ఆ బొమ్మల్లోకి  మహత్తును, తేజస్సును నింపుతుంది అని విశ్వశిస్తారు.  పురాతన  తాళపత్ర గ్రంధాలలో  నిక్షిప్తమైన తత్వ పదార్ధాన్ని  మార్చే ఈ నిగూఢ  రహస్య  ప్రక్రియ ఆ ముగ్గురు కుటుంబీకులకి  మాత్రమె  తెలుస్తుంది. ఆ ప్రక్రియ  జరుగుతున్నంత సేపు ఆ ముగ్గురి కళ్ళకి  గంతలు కట్టి ఉంటాయి, వాళ్ళ చేతుల మీద  జగన్నాధుని  బట్ట కప్పి ఉంటుంది. ఆ బ్రహ్మ పదార్ధం పాత విగ్రహం నుండి కొత్త విగ్రహం లోకి మారేటప్పుడు వారి అనుభూతి  ఎలా ఉంటుంది  అని  చాలా మంది అడుగగా... వారిచ్చే సమా దానం ఒక్కటే, “అది మాటలకి అందని అనుభూతి, మా కళ్ళు కట్టి వేయబడి ఉండడం వాళ్ళ మాకు ఏమి కనబడదు, చేతులకి ఆ స్వామీ గుడ్డలు  చుట్టి ఉండడం వాళ్ళ స్పర్శ కూడా తెలియదు కాని  ఎదో  చెప్పలేని  ఒళ్ళు  గగుర్పొడిచే  అనుభవం, చేతుల మీదుగా ఏవో  కుందేళ్ళు  పరుగెడుతున్న  భావన లా అనిపిస్తుంది”  అని  చెపుతారు.

ఆ రోజు అర్ధరాత్రి ఆ దయితపతులు పాత విగ్రహాల్ని గుడిలో  ఒక చోట  తవ్వి పాత విగ్రహాలు పూడ్చిన చోటే వీటిని కూడా పూడ్చిపెడతారు.  ఈ ప్రక్రియ ఎవరూ  చూడకూడదు అని ప్రభుత్వం చాలా కట్టుదిట్టమైన ఏర్పాట్లు చేస్తుంది. ఆ సమయం లో  పూరి నగరం లో పూర్తిగా  దీపాలు  ఆర్పేసి  అంధకార బంధురం గా చేస్తారు. ఒక వేల  ఎవరైనా  అత్యుత్సాహంతో  చూస్తే మరణం తథ్యం అని నమ్ముతారు.

రెండో రోజున కొత్త  విగ్రహాలు రత్న సింహాసనం మీద ఆశీనులను  చేసాకా  ఆలయమర్యాదలతో  ఆ దేవదేవునికి  పూజలు అవీ  మామూలుగా  58 రోజుల తర్వాత మొదలవుతాయి. 

మూడవ రోజున దేవదేవుడు  రథం మీద లోకానికి  దర్శనం  ఇవ్వడానికి  బయలుదేరతాడు. సుమారుగా ముఫై లక్షల మంది ఆ జగన్నాధుని  రథోత్సవం లో పాల్గొంటారు.

ఆ జగన్నాధుని ఆశీస్సులు మీ అందరికి దొరుకు గాక!!!

రంజాన్ నెల ప్రాశస్త్యం

రంజాన్ ముస్లిం ల క్యాలెండరు లో  ఒక  నెల. ఇంకా సరిగ్గా  చెప్పాలంటే  అది  వాళ్ళ  తొమ్మిదో  నెల. ఈ రంజాన్  నెలలోనే భగవంతుడు తన  వాక్కు  అయిన  కురాన్ పవిత్ర  గ్రంధాన్ని మొహమ్మద్ ప్రవక్త  (peace be upon him) గారికి అనుగ్రహించాడు  చెబుతారు. ఈ రంజాన్  నెలలో  ఆఖరి  10  రోజులకి విశిష్ట  ప్రాధాన్యత  ఉంది  అని  ముస్లిములు  విశ్వసిస్తారు.  ఆ ఆఖరి  పది రోజులలో  భగవంతుడు కురాన్  ముఖ్య  భాగాలను  అనుగ్రహించాడు  అని  నమ్ముతారు. ఆ ఆఖరి  పది రోజులలో బేసి సంఖ్య  వచ్చే  ఎదో  ఒకరోజున (one randome night) – 21^st, 23^rd, 25^th etc…. నాడు  కురాన్  అనుగ్రహింప బడింది అని నమ్ముతారు. ఆ రాత్రి ని అరబిక్  లో  Laylat al-Qadr రాత్రి  అని పిలుస్తారు. అందుకనే, చాలా మంది  ముస్లిములు  ఆ ఆఖరి  రోజులు  మరింత నిష్టగా, పూర్తిగా  భగవదారాధనలో  తమ  కాలం వెచ్చిస్తారు. కొంతమంది ఆ రోజులలో  ఒక రాత్రి  జాగారం  కూడా  చేస్తారు.

Polar climates లో బ్రతికే వాళ్ళు రోజంతా సూర్యుడు కనిపిస్తూ ఉండడం వల్ల రంజాన్ నెలలో 20 – 22  గంటలు  ఉపవాసం  చెయ్యాల్సి వస్తుంది. వాళ్ళకి  మక్కా  సమయం తో  పాటు  అనుసంధానం చేసుకుని  ఉపవాసం చేసుకోవచ్చు  అని ఒక  వెసులుబాటు  ఇచ్చారు.

రంజాన్ లో  ఉపవాసం అనురోదయం (Pre-dawn) నుంచి సూర్యాస్తమయం దాకా చేస్తారు. ఉపవాసం  మొదలు పెట్టె ముందు తినే భోజనాన్ని ‘Suhur’ అని... ఉపవాసం  ముగించేటప్పుడు  తినే  భోజనాన్ని  ‘Iftar’ అని పిలుస్తారు.

రంజాన్ లో దాన ధర్మాలకి  చాలా  ప్రాముఖ్యత  ఉంది. ముస్లిములు  తమ  సంపాదనలో ఒక నిర్ణీత  భాగాన్ని  దాన ధర్మాలకి ఖచ్చితంగా ఇవ్వాలి అనే నియమం  ఉంది. దాన్ని ‘Zakaat’ అంటారు. అది కాకుండా శక్త్యాను సారంగా  ఇచ్చే  దానాన్ని ‘Sadaqah’ అంటారు. ఈ దానాలు  ఎక్కువగా  రంజాన్  నెలలో ఇస్తారు. అలా ఇవ్వడం  వలన పుణ్యం  రెట్టింపు  అవుతుందని నమ్మకం.

 ముస్లిముల  calander చంద్రమాన ప్రకారం  కొలుస్తారు  కనక, చంద్రుడిని  చూసిన రోజునించి రంజాన్  దీక్షలు  ప్రారంభం అవుతాయి, అలాగే చంద్రుడిని నెలాఖరున  మళ్ళి చూసినప్పుడు రంజాన్  నెల  ముగిసింది అని భావించి 1^st day of Shawwal - కొత్త నెల ప్రారంభమైన  మొదటి రోజున  Eid-Al-Fitr  పండగ జరుపుకుంటారు.

వర్షం (2014) - మలయాళం సినిమా రివ్యూ.

వర్షం (2014)మలయాళం సినిమా

తారాగణం: మమ్మూట్టి, ఆశా శరత్, మమతా మోహన్ దాస్, T G రవి తదితరులు.

సంగీతం: బిజిబల్ ; ఎడిటింగ్: సాగర్ దాస్; సినిమాటోగ్రఫి: మనోజ్ పిళ్ళై;

దర్శకుడు: రంజిత్  శంకర్

మమ్ముట్టి ఒక అద్భుతమైన కళాకారుడు  అని విన్నాం...కొన్ని కొన్ని సినిమాల్లో  (కండుకొండేన్ కండుకొండేన్; స్వాతి కిరణం ఇత్యాది...) అతని ప్రతిభని చూసి కూడా ఉంటాం.

ఈ సినిమా వర్షం లో మాత్రం అతని నటన హిమాలయ శిఖరాలని తాకిందని నేను నిస్సందేహంగా చెప్పగలను. ఇందులో అతని నటన ‘ఎవరెస్ట్ శిఖరం’ అయితే..... అతని భార్య పాత్రలో నటించిన ఆశా శరత్  నటన ‘కాంచన్ జంగా పర్వత శిఖరం’ లా ఉందని చెప్పచ్చు. ఇద్దరూ ఒకరితో ఒకరు పోటీ పడి నటించారు.

సినిమా కధ క్లుప్తంగా:

వేణు (మమ్మూట్టి) అతని భార్య (ఆశా శరత్) వాళ్ళ ఒక్కగానొక్క కొడుకు ...ఇదీ వాళ్ళ చిన్న సంసారం. వీళ్ళది బాగా డబ్బున్న కుటుంబం. ఆ ఉన్న డబ్బుతో వేణు ఊళ్ళో ఒక ఫైనాన్సు వ్యాపారం నడుపుతూ ఉంటాడు. కొడుకు ని మెడిసిన్ లో చేర్పించాలని అతని ఉద్దేశం. వాళ్ళ అమ్మకి అందరి తల్లి తండ్రుల్లానే చుట్టుపక్కల వాళ్ళని  చూసి...కొడుకుకి గుర్రపు స్వారి, స్విమ్మింగ్, కరాటే...ఇలా  ఇంకేవేవో తాము చెయ్యలేనివి అన్ని కొడుక్కి  నేర్పించేయ్యాలని  ఉంటుంది. మమ్మూట్టి కి అతని కొడుకు అంటే బాగా ప్రేమ. వాళ్ళ అమ్మకి అంతే. మామూలు కుటుంబాల్లో ఉన్నట్టే చిన్న చిన్న కలహాలు, రుస రుసలు అన్ని ఉంటాయి వీళ్ళ జీవితాల్లో కూడా. అయినా సరే వల్ల జీవితం హాయిగా గడిచిపోతూ ఉంటుంది.

ఆ క్రమం లో  ఒకసారి పనివాడికి ఎదో డబ్బు ఊరికే ఇచ్చేసాడు అన్న మాట మీద మమ్మూట్టి కొడుకుని బాగా గదమాయిస్తాడు. ఆ రాత్రి తెల్లవారి లేవగానే చూసుకుంటే .........వీళ్ళ ఒక్కగానొక్క కొడుకు చనిపోయి కనబడతాడు. హాస్పిటల్...కి తీసుకువెళతారు కాని అక్కడ ప్రయోజనం శూన్యం. ఆత్మ హత్య అనేమో  అని అందరు అనుమాన పడతారు. కాని post మార్టం రిపోర్ట్ వల్ల అది హార్ట్ ఎటాక్ అని తెలుస్తుంది.

ఒక్కగానొక్క ఒక్క కొడుకుని పోగొట్టుకున్న ఆ విషాదం వల్ల ఆ తల్లి తండ్రుల జీవితాల్లో ఒక రకమైన నిస్సత్తువ, నిశ్శబ్దం, శూన్యం చోటు చేసుకుంటాయి. ఇద్దరికీ దేని మీద ఆశక్తి ఉండదు. జీవితం యాంత్రికమై పోతుంది. ఎందుకు బ్రతుకుతున్నారో తెలియని స్థితి లోకి వెళ్ళిపోతారు.

మధ్యలో కొన్ని రాజకీయ పరమైన గొడవలు, చికాకుకులు వీలని ఇబ్బంది పెడతాయి. ఒక స్థాయిలో మమ్మూట్టి కి గుండె సంబంధిత వ్యాధి ఉంది, బై పాస్ చెయ్యాలి అని చెబితే అతను ఒప్పుకోడు. ఇప్పుడు నేను బ్రతికి ఏమి చెయ్యాలి అని ఊరుకుంటాడు. తర్వాత తర్వాత కొన్ని అనుకోని సంఘటనలు మమ్మూట్టి ని తిరిగి జీవితం వైపుకి మళ్ళిస్థాయి. అతనిలో ఒక  బలమైన ఆశయం కోసం బ్రతకాలి  అన్న కోరిక అతనికి జీవితం మీద ఆశక్తి పెంచుతుంది. అతని భార్య కూడా మామూలు జీవితం లోకి రావడానికి ప్రత్నిస్తుంది.

చివరికి వాళ్ళు ఇద్దరూ............వాళ్లకి ఇష్టమైన పని పూర్తిచేయ్యడం లో సఫలమౌతారు.    

నటీ నటుల విశ్లేషణ:

మమ్మూట్టి ని అందరు ఎందుకు గొప్ప నటుడు అంటారో ఈ సినిమా చూస్తే మనకి కూడా బాగా అర్ధం అవుతుంది. కన్నకొడుకు చనిపోయిన సన్నివేశం లో అతను కనబరచిన నటన అసామాన్యం. మనిషిలో ఎక్కడా తొణుకుడు, అతి నటనా ప్రదర్శన, ఏడ్పులు పెడబొబ్బలు కనబడవు. ఒక్క ముఖ కవళికల తోనే మన గుండెల్ని పిండేసే నటన కనబరుస్తాడు.  అతని భార్య గా వేసిన ఆశా నటన కూడా అనితర సాధ్యం అనిపిస్తుంది. ఇంకా ఇలాంటి నటులు, దర్శకులు  ఉన్నారు కాబట్టే అక్కడో....... ఇక్కడో కొన్ని మంచి సినిమాలు వస్తునాయి అని అనిపిస్తుంది నాకు.

సినిమా మొత్తం మీద కేవలం 40-45% సన్నివేశాల్లోనే మనకి నేపధ్య సంగీతం వినపడుతుంది. మొత్తం సినిమాలో ఎక్కడ ఒక్క శబ్దం చెవులకి కఠోరంగా వినబడదు. సున్నితమైన సుతిమెత్తని డైలోగులు, voice modulation మరియు ఆహ్లాదకరమైన సంగీతం.

మా అతెలుగు సినిమా హీరోలు, నిర్మాతలు, దర్శకులు, ఇలాంటి సినిమాలు చూస్తే తెలుస్తింది. సినిమా అంటే తొడలు కొట్టుకోవడం, సుమోలు పేల్చుకోవడం మాత్రమే కాదు అని.

ఈ సినిమా మంచి మానవ సంబంధాల గురించి  తీసిన ఒక చక్కటి జీవన యాత్ర.

మీదగ్గిర 2.20 గంటల సమయం ఉంటె తప్పక చూడాల్సిన సినిమా. మలయాళం సినిమా అని బాధ పడక్కర్లేదు. భాష రావక్కర్లేదు మనకి, ఇంగ్లీష్ sub-titles ఉన్నాయి. సుబ్బరంగా follow అయిపోవచ్చు.

నా రేటింగ్: 4.50 / 5.00 

Roy Hindi Film - Review

ROY (Hindi film review)

Starring: Arjun Rampal; Jacqueline Fernadez  and in a sort of guest role Ranbir Kapoor.

Music: Ankit Tiwari, Amaal Mallik, Meet Bros Anjjan,

Background score: Sanjoy Chowdhury.

Direction: Vikramjit Singh.

I guess, the new age Hindi cinema has come here to stay, irrespective of the fact whether we may like it or not?

This film too is one of such new age modern cinema. In these new age films there is no requirement of any story line or theme. Simply one can take off the movie based on an incident or a thought. 

Just weave some dialogues spoken in base voice (even if they make no sense)………. In serene atmosphere…under dim lighting……..breeze of air blowing softly……… Care will be taken to add beautiful cinematography; soothing symphony type back ground score. There you are - you will have a beautiful canvass of a film. After the movie ends, even if you do not understand the story, it does not matter much, because you just saw a beautifully picturized new age film.

I have a feeling that, some people may even say “you just watched a master piece”.

This movie is also one such film.

Hero is Arjun Rampal. He is a famous film director who is known to be very moody and romantic. He becomes popular for his films about an unknown thief who specializes in robbing high value antic paintings. His films’ names were Guns – 1; Guns – 2;

By the time film starts Arjun Rampal was having the record of having a history of ‘22 break ups’ in his romantic life. How does this number of 22 break ups help the story line I could not understand? He goes to Malaysia for a film shoot for the sequel Guns – 3. There he conceives a plot of a painting robbery. His imaginary actor for the role of the robber was Ranbir Kapoor. Whenever Arjun Rampal thinks about the role, we see Ranbir on screen. If Arjun Rampal is upset for any issue, Ranbir goes off the screen.  Jacqueline is the heroine on the screen whom Arjun meets in Malaysia. So conveniently she will be the heroine in Arjun’s imaginary heroine character in his film. Hence she romances with Arjun in the life and also romances with Ranbir in his movie.  So we will get to see her smooching and hugging both Arjun and Ranbir. I think by now you understood that Jacqueline is his 23^rd romantic acquaintance.  

Throughout the film both Arjun and Ranbir appear to us with a puffing cigarette or a whiskey glass in hand. I guess that is the hall mark of high society people? Whenever two people meet in the film, either it is Arjun, Jacqueline or Arjun, Anupam Kher or any other two…….  Glass with whiskey (on the rocks) and ice cubes is a standard feature. That is why in the beginning I said welcome to our new age cinema.

The story narration is interwoven between the real life incidents of the director Arjun Rampal and his ongoing movie character Ranbir. Both gets mixed up often and we too sometimes get confused about what is happening as the heroine for these two on the screen is the same for us – Jacqueline.

Many dialogues talk about life, love, and attitude and what not are poured on us during the course of the movie.

I enjoyed the back ground score very much. Locales were awesome. Malaysia was presented to us on an awesome colourful canvass.

Though there is no comparison: just like the English films ‘Inception’, ‘Interstellar’ if anybody can understand and decipher the plot – they may like the movie and enjoy.

I could not decipher the plot.

John Q - (2002) English Film - జాన్ క్యు ఇంగ్లీష్ సినిమా కధ.

John Q - Denzil Washington (2002)  సినిమా మధ్యాన్నం  చూసాను. ఈ సినిమా మనసుకి బాగా హత్తుకు పోయింది. అందుకే ఇది చాల పాత సినిమా అయినా కూడా మీ అందరితో పంచుకోవాలి అని ఇది రాస్తున్నా..!!!

మన హీరో వాషింగ్టన్ ఒక దిగువ మధ్య తరగతికి చెందిన చిన్న కుటుంబ సంసారి. ఒక ఫ్యాక్టరీ లో ఒక పార్ట్ time ఉద్యోగి. భార్య ఒక కిరాణా కొట్టులో పద్దులు రాసే ఆవిడ (Billing clerk in a Grocery) వీళ్ళకి ఒక 10 సంవత్సరాల కొడుకు. జీవితం ఉన్నంతలో హాయిగా, నవ్వుతూ....సాఫీగా  అలా ఎదో జరిగిపోతూ ఉంటుంది.

ఉన్నట్టుండి ఒకరోజు  కొడుకు స్కూల్ నించి కబురు. అబ్బాయికి ఎదో అయ్యింది అని.

ఉరకలు పరుగుల మీద తల్లి తండ్రులు ఇద్దరూ అక్కడికి చేరుకుంటారు. అబ్బాయిని హాస్పిటల్ కి తీసుకెళతారు. డాక్టర్లు అన్ని  పరిక్షలు చేసాక తెలుస్తుంది అబ్బాయికి గుండె లో ఎదో ప్రోబ్లం ఉంది. ఈ స్థితిలో దానికి చికిత్స లేదు, గుండె మార్పిడి ఒక్కటే శరణ్యం అని. అది విన్న తల్లి తండ్రులకి గుండె గుభిల్లు మంటుంది, అయినా తట్టుకుంటారు. పర్వాలేదు మనకి ఇన్స్యూరెన్స్ ఉందిలే అనుకుంటూ.

తీరా అన్ని చర్చలు అయ్యాకా హాస్పటల్ వారు చావు కబురు చల్లగా చెపుతారు, మీకున్న ఇన్స్యూరెన్స్ లో ఈ ఖర్చు include అవ్వదు. మీరు డబ్బు కడితే కాని వైద్యం కుదరదు అని. ఎంత కట్టాలి? - $250,000/- మన భాషలో అక్షరాలా "ఒక కోటి డెబ్భై అయిదు లక్షలు". చిన్న సంసారి, అంత ఎక్కడినించి తేగలడు? అక్కడికి అక్కడా ఇక్కడా ఉరకలు, పరుగులు పెట్టి వాళ్ళని వీళ్ళని బ్రతిమి లాడి $6,000/- పోగేస్తారు. అది ఏ మూలకి చాలదు.

చివరికి ఇన్స్యూరెన్స్ కంపెనీకి వెళ్లి దేబ్బలాడతాడు ఎందుకు మా ఖర్చు కవర్ అవ్వదు అని? నువ్వు చేసే ఇంతోటి చిన్న ఉద్యోగానికి అసలు ఇన్స్యూర్తెన్స్ ఇవ్వడమే పెద్ద favour  అన్నట్టు మాట్లాడతారు. మన దేశం లో లానే - నీకు కాస్తో కూస్తో ఒక బుల్లి ఉద్యోగం ఉంది కాబట్టి నీకు "ఆరోగ్య శ్రీ" కూడా ఇవ్వలేము  అని ప్రభుత్వం వారు కూడా చేతులు దులిపెసుకుంటారు.

నిరాశా, నిస్పృహతో ఏమి చెయ్యాలో తెలియని పరిస్థితులలో ఉండగా, ఉన్నట్టుండి భార్య హాస్పటల్ నించి ఫోన్ చేస్తుంది. మన అబ్బాయిని డిశ్చార్జ్  చేసి బయటికి పంపించేస్తారుట అని.  ఏమి చేయాలో తోచని పరిస్థితులలో ఆస్పత్రికి వెళతాడు. డాక్టర్ని పరి పరి విధాలుగా ప్రాధేయ పడతాడు. కాళ్ళా వేళ్ళా పడతాడు. మనసు కరగదు. డబ్బు కట్టాల్సిందే లేదంటే కుదరదు అంటారు.

అంతే అతనిలో ఉన్న తండ్రి ఒక్క సారీ నిద్ర లేచి జూలు విదిలించిన సింహం లా గర్జిస్తాడు. డాక్టర్ మెడ మీద తుపాకి పెట్టి, ఆస్పత్రి తలుపులు మూసేసి,  అక్కడ ఉన్న అందర్నీ బందీలుగా చేస్తాడు. అతనిది ఒక్కటే కండిషన్. వాళ్ళ అబ్బాయికి ఆస్పత్రి వాళ్ళు అప్పుడప్పుడు  చేసే ఉచిత వైద్యం లో భాగంగా ఈ గుండె మార్పిడి ఆపరేషన్ చెయ్యాలి, అబ్బాయిని బతించాలి.

ప్రెస్, జనం, పోలీసులు, కమెండోలు అందరు వచ్చేస్తారు ఈ hostage situation ని deal చెయ్యడానికి. అంతటా ఉత్కంట. Negotiations  నడుస్తూ ఉంటాయి. చివరాఖరికి పోనిలే మేము ఉచితంగా చేద్దాం అనుకున్నా... ఇప్పుడు గుండె ఎక్కడ ఉంది? అన్న ప్రశ్న వస్తుంది. అప్పుడు అది విన్న ఆ తండ్రి హృదయం లో ఒక ఆలోచన మెరుస్తుంది. అక్కడ ఉన్న డాక్టర్లకి చెబుతాడు, నాకు నా బిడ్డ కంటే వేరే ఏదీ ముఖ్యం కాదు. మీ అందర్నీ వదిలేస్తాను, నన్ను నేను కాల్చుకుని చచ్చిపోతాను, మీరు మాత్రం వెను వెంటనే నా గుండె తీసి మా అబ్బాయికి పెట్టండి. మా ఇద్దరిదీ ఒకటే బ్లడ్ గ్రూప్, అన్ని కలుస్తాయి అని వేడుకుంటాడు. ముందు ఎవరూ ఒప్పుకోరు, కాని ఇతను వదలడు.

ఈ లోపులో బయట ఒక పోలీసు అధికారి కాస్త అత్యంత ఉత్సాహం చూపించి ఒక కమెండో ని లోపలికి  పంపుతాడు ఈ   వాషింగ్టన్ ని కాల్చేసి  అక్కడ ఉన్న ప్రజల్ని రక్షించమని. ఆ కమెండో ప్రయత్నం లో వాషింగ్టన్ కి జబ్బలో బుల్లెట్ దూసుకు పోతుంది కాని కొన్ని అనుకోని చిన్న ప్రమాదం వల్ల కమెండో గాయపడి ఇతనికి దొరికిపోతాడు. ఇదంతా ఒక చానెల్ వాలు వాళ్ళ చానెల్ లో లైవ్ చూపిస్తారు. దేశం అంతా అది చూస్తుంది. కొడుకు పట్ల ఇతను పడుతున్న ఆరాటం చూసాకా...ఇతని పట్ల జనం లో సాను భూతి బాగా పెరుగుతుంది.

చివరికి ఇతను డాక్టర్లని ఒప్పించి చట్ట ప్రకారం కావాల్సిన కాయితాలు అన్ని సంతకాలు పెట్టి (నా పూర్తీ సమ్మతి తోనే నేను నా గుండె మా అబ్బాయికి ఇస్తున్నా అని) డాక్టర్లకి చేతికి ఇవన్ని ఇచ్చి. ఆపరేషన్ టేబుల్ మీదకి ఎక్కి పడుకుంటాడు, తన కణతకి తుపాకి పెట్టుకుంటాడు. ట్రిగ్గర్ నొక్కేస్తాడు. ఇక్కడ భావోద్వేగం తొ మనకి గుండె ఆగిపోవడం ఖాయం. చాలా బాగా చిత్రీకరించాడు దర్శకుడు.

సినిమా ఇంకా ఉంది చివరి దాకా చూడాలి అందరూ.

ఇందులో నాకు Denzil Washington నటనలో విశ్వరూపం కనిపించింది. తన కొడుక్కి, తన గుండె పెడతాను అని చెప్పే సన్నివేశం లో అతను కనబరచిన నటన అసామాన్యం. ఆ పది నిముషాల సన్నిశం  లో గుండెలు పిండేసే నటన కనబరచాడు. అది చూస్తున్నంత సేపు కళ్ళు చెమర్చని వాడు ఉండడు అంటే అతిశయోక్తి కాదు. అంత భావోద్వేగమైన నటన గుండెల్ని పిండేసే భావవ్యక్తీకరణ అతను ఎక్కడా... అరవకుండా, గుండెలు బాదేసుకోకుండా, బల్లలు కుర్చీలు చేతులతో కొట్టెయ్యకుండా.... గొంతు ఎక్కడా ఒక్క పిసరు కూడా పైకి లేవకుండా ప్రదర్సిస్తాడు.

అందుకే అతను Denzil Washington అయ్యాడు. I salute his performance.

అందరూ.........తప్పక చూడాల్సిన సినిమా ఇది.  

లౌక్యం – సినిమా రివ్యూ

నటీ నటులు:

గోపిచంద్; రకుల్ ప్రీత్ సింగ్; బ్రహ్మానందం;చంద్రమోహన్; ప్రదీప్ రావత్; సంపత్ రాజ్; “30 years ఇండస్ట్రీ – పృథ్వి”; రఘు బాబు;ఒక బుల్లి పాత్రలో పోసాని కృష్ణ మురళి; ఇంకో బుల్లి పాత్రలో కృష్ణ భగవాన్; కాస్త ఎగష్ట్రా గా ఒక చిన్న పాత్ర కోసం మరియు ఐటెం పాట కోసం హంసానందిని.......కూడా ఉందండోయ్.

మాటలు: కోన వెంకట్; గోపి మోహన్

సంగీతం: మన తమన్ బాదుడు నుంచి విముక్తి దొరికింది మనకి.....ఇందులో సంగీతం ...అనూప్ రూబెన్స్

కెమెరా: వెట్రి.    

అస్సలు expectations లేకుండా ఉన్నపళం గా సినిమా చూద్దాం అని వెళ్ళిపోయా. నిరాశ పడలేదు.

కధా, కధనం అంతా మామూలే. హీరో గారు అతను ప్రేమించిన అమ్మాయిని వాళ్ళ పెద్ద వాళ్ళ అనుమతితోనే పెళ్ళి  చేసుకుంటా  అని చెపుతాడు అలానే చేసుకుంటాడు చివరికి. ఇదివరకు సినిమాల్లో చూసినట్టే ఇందులో కూడా హీరో విలన్ దగ్గిరే చేరి వాళ్ళతో ఉంటూ వాళ్లకి అసలు విషయం తెలియకుండా కామెడి గా మేనేజ్ చేస్తుంటాడు. మధ్య లో హీరో గారు  వాడుకోడానికి మన బ్రహ్మ్మి ఉంటాడు. వాళ్లకి తోడుగా హీరో గారి తండ్రి చంద్ర మోహన్. ఆ కామెడి మీరు ఊహించుకోవచ్చు. కొసమెరుపు ఏమిటి అంటే? ఇందులో హంసానందిని బ్రహ్మానందం భార్య.

గోపీచంద్ పాత్ర నటనా... మామూలే, అన్నిటిలో ఉన్నట్టే ఇందులో కూడా ఉంది. రకుల్ ప్రీత్ సింగ్ చాలా refreshing గా ఉంది. పెదాల మీద ఎదో కందిరీగ కుట్టినట్టు అనిపించేలా ఉంది మొహం, కాని అమ్మాయి బావుంది. action కూడా బాగా చేసింది. ఈ అమ్మాయిని ఇదివరకు వెంకటాద్రి ఎక్స్ ప్రెస్  లో చూసా అందులో కంటే ఇందులోనే నాజూకుగా బావుంది.   

ఇందులో అన్నిపాటలు చెవులకి అంత ఇబ్బంది కల్గించలేదు కాని ఒక్క పాట కూడా సన్నివేశానికి నప్పలేదు.

కోన వెంకట్ – గోపి మోహన్ మళ్ళి నిరూపిస్తారు వాళ్ళు కామెడి ని బాగా ఇవ్వగలరు అని.  సినిమా మొదటి భాగం లోనూ, రెండో భాగం లోనూ కామెడీ పుష్కలంగా ఉంది. నేనైతే హాయిగా నవ్వాను. బ్రహ్మానందానికి చాల ఆరోజుల తర్వాతా పెద్దగా “ఓవర్ action” లేని పాత్ర వచ్చింది. అయినా అతను తన శాయశక్తులా కాస్త ఓవర్ action చెయ్యడానికి ప్రయత్నించాడు.

హంసానందిని పాత్ర మీద అక్కడక్కడా కాస్త “ముదర  కామెడి” ఉండచ్చు. అవ్వడానికి బ్రహ్మానందం భార్య అయినా కూడా ....సన్నివేశ పరంగా  ఆవిడ మీద చంద్రమోహన్, హీరో గారు వేసే ఓవర్ action కొందరికి ఎబ్బెట్టుగా అనిపించచ్చు కాని దానిని vulgar అని అనలేను.

సినిమా లో కామెడీ కి హైలైట్ “Boiling star – Bablu” (30 years industry fame పృథ్వి). అతను టీవీ సీరియళ్ళ లో హీరో పాత్ర ధారి. ఆలాగే రఘు బాబు కూడా బాగానే ఉన్నాడు. ఒక చోట రఘు బాబు  హీరో వెనకాల Car chasing లో ఉన్నప్పుడు హీరో లెఫ్ట్ సైడ్ ఇండికేటర్ వేసి కుడివేపు కారు తిప్పుకుని వెళ్ళిపోయే సీన్ నాకు చాలా నవ్వొచ్చింది. అలాగే క్లైమాక్స్ లో కూడా పృథ్వి నవ్వు తెప్పిస్తాడు.

ఏమి తోచనప్పుడు, మరీ చిరాకుగా ఉన్నపుడు......ఓ సారీ వెళ్లి చూసి రావచ్చు.