వర్షం (2014) - మలయాళం సినిమా రివ్యూ.

వర్షం (2014)మలయాళం సినిమా

తారాగణం: మమ్మూట్టి, ఆశా శరత్, మమతా మోహన్ దాస్, T G రవి తదితరులు.

సంగీతం: బిజిబల్ ; ఎడిటింగ్: సాగర్ దాస్; సినిమాటోగ్రఫి: మనోజ్ పిళ్ళై;

దర్శకుడు: రంజిత్  శంకర్

మమ్ముట్టి ఒక అద్భుతమైన కళాకారుడు  అని విన్నాం...కొన్ని కొన్ని సినిమాల్లో  (కండుకొండేన్ కండుకొండేన్; స్వాతి కిరణం ఇత్యాది...) అతని ప్రతిభని చూసి కూడా ఉంటాం.

ఈ సినిమా వర్షం లో మాత్రం అతని నటన హిమాలయ శిఖరాలని తాకిందని నేను నిస్సందేహంగా చెప్పగలను. ఇందులో అతని నటన ‘ఎవరెస్ట్ శిఖరం’ అయితే..... అతని భార్య పాత్రలో నటించిన ఆశా శరత్  నటన ‘కాంచన్ జంగా పర్వత శిఖరం’ లా ఉందని చెప్పచ్చు. ఇద్దరూ ఒకరితో ఒకరు పోటీ పడి నటించారు.

సినిమా కధ క్లుప్తంగా:

వేణు (మమ్మూట్టి) అతని భార్య (ఆశా శరత్) వాళ్ళ ఒక్కగానొక్క కొడుకు ...ఇదీ వాళ్ళ చిన్న సంసారం. వీళ్ళది బాగా డబ్బున్న కుటుంబం. ఆ ఉన్న డబ్బుతో వేణు ఊళ్ళో ఒక ఫైనాన్సు వ్యాపారం నడుపుతూ ఉంటాడు. కొడుకు ని మెడిసిన్ లో చేర్పించాలని అతని ఉద్దేశం. వాళ్ళ అమ్మకి అందరి తల్లి తండ్రుల్లానే చుట్టుపక్కల వాళ్ళని  చూసి...కొడుకుకి గుర్రపు స్వారి, స్విమ్మింగ్, కరాటే...ఇలా  ఇంకేవేవో తాము చెయ్యలేనివి అన్ని కొడుక్కి  నేర్పించేయ్యాలని  ఉంటుంది. మమ్మూట్టి కి అతని కొడుకు అంటే బాగా ప్రేమ. వాళ్ళ అమ్మకి అంతే. మామూలు కుటుంబాల్లో ఉన్నట్టే చిన్న చిన్న కలహాలు, రుస రుసలు అన్ని ఉంటాయి వీళ్ళ జీవితాల్లో కూడా. అయినా సరే వల్ల జీవితం హాయిగా గడిచిపోతూ ఉంటుంది.

ఆ క్రమం లో  ఒకసారి పనివాడికి ఎదో డబ్బు ఊరికే ఇచ్చేసాడు అన్న మాట మీద మమ్మూట్టి కొడుకుని బాగా గదమాయిస్తాడు. ఆ రాత్రి తెల్లవారి లేవగానే చూసుకుంటే .........వీళ్ళ ఒక్కగానొక్క కొడుకు చనిపోయి కనబడతాడు. హాస్పిటల్...కి తీసుకువెళతారు కాని అక్కడ ప్రయోజనం శూన్యం. ఆత్మ హత్య అనేమో  అని అందరు అనుమాన పడతారు. కాని post మార్టం రిపోర్ట్ వల్ల అది హార్ట్ ఎటాక్ అని తెలుస్తుంది.

ఒక్కగానొక్క ఒక్క కొడుకుని పోగొట్టుకున్న ఆ విషాదం వల్ల ఆ తల్లి తండ్రుల జీవితాల్లో ఒక రకమైన నిస్సత్తువ, నిశ్శబ్దం, శూన్యం చోటు చేసుకుంటాయి. ఇద్దరికీ దేని మీద ఆశక్తి ఉండదు. జీవితం యాంత్రికమై పోతుంది. ఎందుకు బ్రతుకుతున్నారో తెలియని స్థితి లోకి వెళ్ళిపోతారు.

మధ్యలో కొన్ని రాజకీయ పరమైన గొడవలు, చికాకుకులు వీలని ఇబ్బంది పెడతాయి. ఒక స్థాయిలో మమ్మూట్టి కి గుండె సంబంధిత వ్యాధి ఉంది, బై పాస్ చెయ్యాలి అని చెబితే అతను ఒప్పుకోడు. ఇప్పుడు నేను బ్రతికి ఏమి చెయ్యాలి అని ఊరుకుంటాడు. తర్వాత తర్వాత కొన్ని అనుకోని సంఘటనలు మమ్మూట్టి ని తిరిగి జీవితం వైపుకి మళ్ళిస్థాయి. అతనిలో ఒక  బలమైన ఆశయం కోసం బ్రతకాలి  అన్న కోరిక అతనికి జీవితం మీద ఆశక్తి పెంచుతుంది. అతని భార్య కూడా మామూలు జీవితం లోకి రావడానికి ప్రత్నిస్తుంది.

చివరికి వాళ్ళు ఇద్దరూ............వాళ్లకి ఇష్టమైన పని పూర్తిచేయ్యడం లో సఫలమౌతారు.    

నటీ నటుల విశ్లేషణ:

మమ్మూట్టి ని అందరు ఎందుకు గొప్ప నటుడు అంటారో ఈ సినిమా చూస్తే మనకి కూడా బాగా అర్ధం అవుతుంది. కన్నకొడుకు చనిపోయిన సన్నివేశం లో అతను కనబరచిన నటన అసామాన్యం. మనిషిలో ఎక్కడా తొణుకుడు, అతి నటనా ప్రదర్శన, ఏడ్పులు పెడబొబ్బలు కనబడవు. ఒక్క ముఖ కవళికల తోనే మన గుండెల్ని పిండేసే నటన కనబరుస్తాడు.  అతని భార్య గా వేసిన ఆశా నటన కూడా అనితర సాధ్యం అనిపిస్తుంది. ఇంకా ఇలాంటి నటులు, దర్శకులు  ఉన్నారు కాబట్టే అక్కడో....... ఇక్కడో కొన్ని మంచి సినిమాలు వస్తునాయి అని అనిపిస్తుంది నాకు.

సినిమా మొత్తం మీద కేవలం 40-45% సన్నివేశాల్లోనే మనకి నేపధ్య సంగీతం వినపడుతుంది. మొత్తం సినిమాలో ఎక్కడ ఒక్క శబ్దం చెవులకి కఠోరంగా వినబడదు. సున్నితమైన సుతిమెత్తని డైలోగులు, voice modulation మరియు ఆహ్లాదకరమైన సంగీతం.

మా అతెలుగు సినిమా హీరోలు, నిర్మాతలు, దర్శకులు, ఇలాంటి సినిమాలు చూస్తే తెలుస్తింది. సినిమా అంటే తొడలు కొట్టుకోవడం, సుమోలు పేల్చుకోవడం మాత్రమే కాదు అని.

ఈ సినిమా మంచి మానవ సంబంధాల గురించి  తీసిన ఒక చక్కటి జీవన యాత్ర.

మీదగ్గిర 2.20 గంటల సమయం ఉంటె తప్పక చూడాల్సిన సినిమా. మలయాళం సినిమా అని బాధ పడక్కర్లేదు. భాష రావక్కర్లేదు మనకి, ఇంగ్లీష్ sub-titles ఉన్నాయి. సుబ్బరంగా follow అయిపోవచ్చు.

నా రేటింగ్: 4.50 / 5.00 

Roy Hindi Film - Review

ROY (Hindi film review)

Starring: Arjun Rampal; Jacqueline Fernadez  and in a sort of guest role Ranbir Kapoor.

Music: Ankit Tiwari, Amaal Mallik, Meet Bros Anjjan,

Background score: Sanjoy Chowdhury.

Direction: Vikramjit Singh.

I guess, the new age Hindi cinema has come here to stay, irrespective of the fact whether we may like it or not?

This film too is one of such new age modern cinema. In these new age films there is no requirement of any story line or theme. Simply one can take off the movie based on an incident or a thought. 

Just weave some dialogues spoken in base voice (even if they make no sense)………. In serene atmosphere…under dim lighting……..breeze of air blowing softly……… Care will be taken to add beautiful cinematography; soothing symphony type back ground score. There you are - you will have a beautiful canvass of a film. After the movie ends, even if you do not understand the story, it does not matter much, because you just saw a beautifully picturized new age film.

I have a feeling that, some people may even say “you just watched a master piece”.

This movie is also one such film.

Hero is Arjun Rampal. He is a famous film director who is known to be very moody and romantic. He becomes popular for his films about an unknown thief who specializes in robbing high value antic paintings. His films’ names were Guns – 1; Guns – 2;

By the time film starts Arjun Rampal was having the record of having a history of ‘22 break ups’ in his romantic life. How does this number of 22 break ups help the story line I could not understand? He goes to Malaysia for a film shoot for the sequel Guns – 3. There he conceives a plot of a painting robbery. His imaginary actor for the role of the robber was Ranbir Kapoor. Whenever Arjun Rampal thinks about the role, we see Ranbir on screen. If Arjun Rampal is upset for any issue, Ranbir goes off the screen.  Jacqueline is the heroine on the screen whom Arjun meets in Malaysia. So conveniently she will be the heroine in Arjun’s imaginary heroine character in his film. Hence she romances with Arjun in the life and also romances with Ranbir in his movie.  So we will get to see her smooching and hugging both Arjun and Ranbir. I think by now you understood that Jacqueline is his 23^rd romantic acquaintance.  

Throughout the film both Arjun and Ranbir appear to us with a puffing cigarette or a whiskey glass in hand. I guess that is the hall mark of high society people? Whenever two people meet in the film, either it is Arjun, Jacqueline or Arjun, Anupam Kher or any other two…….  Glass with whiskey (on the rocks) and ice cubes is a standard feature. That is why in the beginning I said welcome to our new age cinema.

The story narration is interwoven between the real life incidents of the director Arjun Rampal and his ongoing movie character Ranbir. Both gets mixed up often and we too sometimes get confused about what is happening as the heroine for these two on the screen is the same for us – Jacqueline.

Many dialogues talk about life, love, and attitude and what not are poured on us during the course of the movie.

I enjoyed the back ground score very much. Locales were awesome. Malaysia was presented to us on an awesome colourful canvass.

Though there is no comparison: just like the English films ‘Inception’, ‘Interstellar’ if anybody can understand and decipher the plot – they may like the movie and enjoy.

I could not decipher the plot.

John Q - (2002) English Film - జాన్ క్యు ఇంగ్లీష్ సినిమా కధ.

John Q - Denzil Washington (2002)  సినిమా మధ్యాన్నం  చూసాను. ఈ సినిమా మనసుకి బాగా హత్తుకు పోయింది. అందుకే ఇది చాల పాత సినిమా అయినా కూడా మీ అందరితో పంచుకోవాలి అని ఇది రాస్తున్నా..!!!

మన హీరో వాషింగ్టన్ ఒక దిగువ మధ్య తరగతికి చెందిన చిన్న కుటుంబ సంసారి. ఒక ఫ్యాక్టరీ లో ఒక పార్ట్ time ఉద్యోగి. భార్య ఒక కిరాణా కొట్టులో పద్దులు రాసే ఆవిడ (Billing clerk in a Grocery) వీళ్ళకి ఒక 10 సంవత్సరాల కొడుకు. జీవితం ఉన్నంతలో హాయిగా, నవ్వుతూ....సాఫీగా  అలా ఎదో జరిగిపోతూ ఉంటుంది.

ఉన్నట్టుండి ఒకరోజు  కొడుకు స్కూల్ నించి కబురు. అబ్బాయికి ఎదో అయ్యింది అని.

ఉరకలు పరుగుల మీద తల్లి తండ్రులు ఇద్దరూ అక్కడికి చేరుకుంటారు. అబ్బాయిని హాస్పిటల్ కి తీసుకెళతారు. డాక్టర్లు అన్ని  పరిక్షలు చేసాక తెలుస్తుంది అబ్బాయికి గుండె లో ఎదో ప్రోబ్లం ఉంది. ఈ స్థితిలో దానికి చికిత్స లేదు, గుండె మార్పిడి ఒక్కటే శరణ్యం అని. అది విన్న తల్లి తండ్రులకి గుండె గుభిల్లు మంటుంది, అయినా తట్టుకుంటారు. పర్వాలేదు మనకి ఇన్స్యూరెన్స్ ఉందిలే అనుకుంటూ.

తీరా అన్ని చర్చలు అయ్యాకా హాస్పటల్ వారు చావు కబురు చల్లగా చెపుతారు, మీకున్న ఇన్స్యూరెన్స్ లో ఈ ఖర్చు include అవ్వదు. మీరు డబ్బు కడితే కాని వైద్యం కుదరదు అని. ఎంత కట్టాలి? - $250,000/- మన భాషలో అక్షరాలా "ఒక కోటి డెబ్భై అయిదు లక్షలు". చిన్న సంసారి, అంత ఎక్కడినించి తేగలడు? అక్కడికి అక్కడా ఇక్కడా ఉరకలు, పరుగులు పెట్టి వాళ్ళని వీళ్ళని బ్రతిమి లాడి $6,000/- పోగేస్తారు. అది ఏ మూలకి చాలదు.

చివరికి ఇన్స్యూరెన్స్ కంపెనీకి వెళ్లి దేబ్బలాడతాడు ఎందుకు మా ఖర్చు కవర్ అవ్వదు అని? నువ్వు చేసే ఇంతోటి చిన్న ఉద్యోగానికి అసలు ఇన్స్యూర్తెన్స్ ఇవ్వడమే పెద్ద favour  అన్నట్టు మాట్లాడతారు. మన దేశం లో లానే - నీకు కాస్తో కూస్తో ఒక బుల్లి ఉద్యోగం ఉంది కాబట్టి నీకు "ఆరోగ్య శ్రీ" కూడా ఇవ్వలేము  అని ప్రభుత్వం వారు కూడా చేతులు దులిపెసుకుంటారు.

నిరాశా, నిస్పృహతో ఏమి చెయ్యాలో తెలియని పరిస్థితులలో ఉండగా, ఉన్నట్టుండి భార్య హాస్పటల్ నించి ఫోన్ చేస్తుంది. మన అబ్బాయిని డిశ్చార్జ్  చేసి బయటికి పంపించేస్తారుట అని.  ఏమి చేయాలో తోచని పరిస్థితులలో ఆస్పత్రికి వెళతాడు. డాక్టర్ని పరి పరి విధాలుగా ప్రాధేయ పడతాడు. కాళ్ళా వేళ్ళా పడతాడు. మనసు కరగదు. డబ్బు కట్టాల్సిందే లేదంటే కుదరదు అంటారు.

అంతే అతనిలో ఉన్న తండ్రి ఒక్క సారీ నిద్ర లేచి జూలు విదిలించిన సింహం లా గర్జిస్తాడు. డాక్టర్ మెడ మీద తుపాకి పెట్టి, ఆస్పత్రి తలుపులు మూసేసి,  అక్కడ ఉన్న అందర్నీ బందీలుగా చేస్తాడు. అతనిది ఒక్కటే కండిషన్. వాళ్ళ అబ్బాయికి ఆస్పత్రి వాళ్ళు అప్పుడప్పుడు  చేసే ఉచిత వైద్యం లో భాగంగా ఈ గుండె మార్పిడి ఆపరేషన్ చెయ్యాలి, అబ్బాయిని బతించాలి.

ప్రెస్, జనం, పోలీసులు, కమెండోలు అందరు వచ్చేస్తారు ఈ hostage situation ని deal చెయ్యడానికి. అంతటా ఉత్కంట. Negotiations  నడుస్తూ ఉంటాయి. చివరాఖరికి పోనిలే మేము ఉచితంగా చేద్దాం అనుకున్నా... ఇప్పుడు గుండె ఎక్కడ ఉంది? అన్న ప్రశ్న వస్తుంది. అప్పుడు అది విన్న ఆ తండ్రి హృదయం లో ఒక ఆలోచన మెరుస్తుంది. అక్కడ ఉన్న డాక్టర్లకి చెబుతాడు, నాకు నా బిడ్డ కంటే వేరే ఏదీ ముఖ్యం కాదు. మీ అందర్నీ వదిలేస్తాను, నన్ను నేను కాల్చుకుని చచ్చిపోతాను, మీరు మాత్రం వెను వెంటనే నా గుండె తీసి మా అబ్బాయికి పెట్టండి. మా ఇద్దరిదీ ఒకటే బ్లడ్ గ్రూప్, అన్ని కలుస్తాయి అని వేడుకుంటాడు. ముందు ఎవరూ ఒప్పుకోరు, కాని ఇతను వదలడు.

ఈ లోపులో బయట ఒక పోలీసు అధికారి కాస్త అత్యంత ఉత్సాహం చూపించి ఒక కమెండో ని లోపలికి  పంపుతాడు ఈ   వాషింగ్టన్ ని కాల్చేసి  అక్కడ ఉన్న ప్రజల్ని రక్షించమని. ఆ కమెండో ప్రయత్నం లో వాషింగ్టన్ కి జబ్బలో బుల్లెట్ దూసుకు పోతుంది కాని కొన్ని అనుకోని చిన్న ప్రమాదం వల్ల కమెండో గాయపడి ఇతనికి దొరికిపోతాడు. ఇదంతా ఒక చానెల్ వాలు వాళ్ళ చానెల్ లో లైవ్ చూపిస్తారు. దేశం అంతా అది చూస్తుంది. కొడుకు పట్ల ఇతను పడుతున్న ఆరాటం చూసాకా...ఇతని పట్ల జనం లో సాను భూతి బాగా పెరుగుతుంది.

చివరికి ఇతను డాక్టర్లని ఒప్పించి చట్ట ప్రకారం కావాల్సిన కాయితాలు అన్ని సంతకాలు పెట్టి (నా పూర్తీ సమ్మతి తోనే నేను నా గుండె మా అబ్బాయికి ఇస్తున్నా అని) డాక్టర్లకి చేతికి ఇవన్ని ఇచ్చి. ఆపరేషన్ టేబుల్ మీదకి ఎక్కి పడుకుంటాడు, తన కణతకి తుపాకి పెట్టుకుంటాడు. ట్రిగ్గర్ నొక్కేస్తాడు. ఇక్కడ భావోద్వేగం తొ మనకి గుండె ఆగిపోవడం ఖాయం. చాలా బాగా చిత్రీకరించాడు దర్శకుడు.

సినిమా ఇంకా ఉంది చివరి దాకా చూడాలి అందరూ.

ఇందులో నాకు Denzil Washington నటనలో విశ్వరూపం కనిపించింది. తన కొడుక్కి, తన గుండె పెడతాను అని చెప్పే సన్నివేశం లో అతను కనబరచిన నటన అసామాన్యం. ఆ పది నిముషాల సన్నిశం  లో గుండెలు పిండేసే నటన కనబరచాడు. అది చూస్తున్నంత సేపు కళ్ళు చెమర్చని వాడు ఉండడు అంటే అతిశయోక్తి కాదు. అంత భావోద్వేగమైన నటన గుండెల్ని పిండేసే భావవ్యక్తీకరణ అతను ఎక్కడా... అరవకుండా, గుండెలు బాదేసుకోకుండా, బల్లలు కుర్చీలు చేతులతో కొట్టెయ్యకుండా.... గొంతు ఎక్కడా ఒక్క పిసరు కూడా పైకి లేవకుండా ప్రదర్సిస్తాడు.

అందుకే అతను Denzil Washington అయ్యాడు. I salute his performance.

అందరూ.........తప్పక చూడాల్సిన సినిమా ఇది.